Με θλίψη παρακολουθούμε για μια ακόμη χρονιά τον τουρισμό μας ως βασικό πυλώνα αιμοδοσίας της Εθνικής μας Οικονομίας να πέφτει σε χειμερία νάρκη. Στον Πρωταρά, Αγία Νάπα και Πάφο ποσοστό μεταξύ του 90%-95% των ξενοδοχειακών μονάδων ανέστειλαν τις λειτουργίες των. Την Λάρνακα την άφησα τελευταία προς αναφορά γιατί εδώ και αρκετά χρόνια έχει «διαγραφεί» από τον τουριστικό χάρτη με συνεπακόλουθο η μια μονάδα μετά την άλλη να βάζει λουκέτο. Αναρωτήθηκε κανείς τις τραγικές επιπτώσεις που δημιουργεί αυτή η κατάσταση η οποία χρονιά με χρονιά χειροτερεύει? Απλώς να αναφέρουμε μερικές τρανταχτές επιπτώσεις όπως: (1) αύξηση ανεργίας, (2) πληρωμή ανεργιακού επιδόματος για 4-5 μήνες στους δικαιούχους όπου συνεπάγεται μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κόστος για το κράτος, (3) κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα στους ανέργους γιατί δεν θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις των, (4) μείωση παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, και τελευταίο από πλευράς καθαρά Οικονομίας αν αναλογιστούμε ότι ήδη 180 ξενοδοχειακές μονάδες έχουν αναστείλει τις εργασίες τους συνεπάγεται με ένα λογικό σενάριο ότι ξενοδοχειακές μονάδες με μέση αξία της τάξης των 13,9 δισεκατομμυρίων ευρώ (180 μονάδες Χ 15,5εκ. ως μέσο όρο Χ 5μήνες αδράνειας) μένουν αδρανής.
Πραγματικά είμαστε αυτόχειρες και εξηγούμαι. Τη δεκαετία του 1990 ως 2000 ήταν η καλύτερη με πληρότητες αρκετά μεγάλες για όλα τα ξενοδοχεία και επίσης με διάρκεια καθόλην τη χρονιά. Και ο πιο απαισιόδοξος κριτής δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η Αγία Νάπα και ο Πρωταράς όπου είχαν πληρότητες για ολόκληρη τη σεζόν και δεν διανοείτο κανένας ξενοδόχος να αναστείλει τη μονάδα/ες του θα ερχόμασταν εν έτη 2011 και θα κλαίγαμε τη μοίρα μας. Μια βόλτα στον Πρωταρά και την Αγία Νάπα μου θυμίζουν δύο πανέμορφες μικρές πολιτείες όπου έπεσε βόμβα νετρονίου και εξαφάνισε το ανθρώπινο στοιχείο χωρίς καμία υπερβολή. Που πάμε κύριοι? Μας οδηγείτε στην καταστροφή? Φανταστείτε η Ευρώπη να μαστίζεται από κακοκαιρία και ακραία καιρικά φαινόμενα και εμείς με το καλύτερο κλίμα να μην μπορούμε να χαράξουμε μια σωστή στρατηγική μάρκετινγκ και να αποσπάσουμε σημαντικό αριθμό τουριστών.
Η διοίκηση ενός κράτους και ενός μικρομεσαίου πολυεθνικού οργανισμού δεν έχει καμία διαφορά από πλευράς ορθολογιστικού μάνατζμεντ. Θα χρησιμοποιήσω τη λαϊκή μας ρήση «εδώ σε θέλω κάβουρα» θέλοντας να καταδείξω ότι με το να ρίχνουν οι πολιτικοί τις ευθύνες για την οικονομία ο ένας στον άλλο το καράβι δεν σώζεται αλλά βυθίζεται όλο και πιο βαθιά και όταν θα φτάσουμε στον πάτο θα είναι πλέον αργά. Όταν μια στρατηγική δεν αποδίδει πάντα θα εφαρμόσεις ένα εναλλακτικό σενάριο. Όταν όμως και αυτό αποτύχει και η αποτυχία καταστεί διαχρονική αυτό συνεπάγεται ανεπάρκεια Διοικητικής Ικανότητας η οποία καταλήγει στην καταστροφή. Με αυτό το παράδειγμα θα ήθελα να καταδείξω την κατάντια της Τουριστικής μας βιομηχανίας η οποία λόγω λανθασμένης στρατηγικής σε μακροχρόνια βάση είναι αυτή τη στιγμή σε χειμερία νάρκη με απρόβλεπτες συνέπειες.
Είναι παράδοξο και ανεδαφικό από πλευράς οικονομίας και μάρκετινγκ να έχω ένα πολύ δυνατό χαρτί και να το απεμπολώ. Η τουριστική βιομηχανία μας έσωσε από χαλεπούς καιρούς μετά την εισβολή και όλοι το αναγνωρίζουν. Ο Θεός μας έδωσε ένα πανέμορφο νησί και εμείς αντί να το βελτιώσουμε και να το διαφυλάξουμε το καταστρέφουμε. Η Τουριστική βιομηχανία είναι διαχρονική και σταθερή σε όσους αφουγκράζονται τις αλλαγές των καιρών. Μπορούν να γίνουν πολλά χωρίς μεγάλη προσπάθεια και χωρίς πολλές εξειδικευμένες γνώσεις για να σωθεί και να βελτιωθεί η Τουριστική Βιομηχανία. Ως απλό παράδειγμα να αναφέρουμε τον υδροβιότοπο της Αλυκής στην Λάρνακα όπου αυτή την εποχή με την κάθοδο των φλαμίνγκο παρουσιάζει ένα εξαιρετικό θέαμα. Όταν όμως κάποιος περιδιαβεί μέσα από τον Τεκκέ την Αλυκή μόνο θλίψει θα νιώσει για την κατάντια αυτού του πολύ όμορφου υδροβιότοπου. Στις άλλες χώρες φτιάχνουν τεχνικά θεματικά πάρκα επενδύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια και εμείς που τα έχουμε σε φυσική μορφή τα καταστρέφουμε. Όλα ξεκινούν από το Μάνατζμεντ και όταν το Μάνατζμεντ νοσεί τότε και τα όποια μέτρα θα είναι ελλειπεί γιατί δεν δικαιολογείται να έχουμε μια συνεχές καθοδική πορεία κατά την τελευταία δεκαετία. Ας μας παρουσιάσει ο ΚΟΤ στοιχεία για την πορεία των αφίξεων και εσόδων από το 1990 μέχρι σήμερα. Δεν είναι ορθολογιστικό και στρατηγικό κριτήριο να διενεργείται σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, δηλαδή αν πέρσι είχαμε 15% μείωση και φέτος έχουμε 5% αύξηση συνεπάγεται σε καλή χρονιά.
Συνεπώς η ευθύνη στα κέντρα λήψης αποφάσεων είναι να διέλθει η Τουριστική Βιομηχανία από την χειμερία νάρκη των 5-6 μηνών. Με σωστή και στοχευμένη στρατηγική ή αύξηση του ΑΕΠ θα ήταν πολύ σημαντική και δεν θα χρειάζονταν τα οποιαδήποτε φορολογικά μέτρα τα οποία πιέζουν τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας. Ένα απλό στρατηγικό μέτρο είναι η μελέτη και εφαρμογή το τι πράττουν οι ανταγωνιστές μας στο βαθμό του εφικτού. Πλέον η Τουριστική Βιομηχανία η οποία είναι ο πιο σημαντικός ακρογωνιαίος λίθος της Οικονομίας μας δεν σηκώνει άλλους πειραματισμούς και πρέπει να το καταλάβουν όλοι ότι οι πειραματισμοί τέλειωσαν. Θα τελειώσω με την εξής χαρακτηριστική φράση «Αν δεν προγραμματίζεσαι σωστά, προγραμματίζεσαι για να αποτύχεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου