Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Από τη διαχείριση κρίσης στην στρατηγική ηγεσία διαχείρισης κρίσης

Με βάση τα τελευταία θλιβερά γεγονότα όσον αφορά τις πυρκαγιές στην χώρα μας και στην Ελλάδα, νιώθω την ανάγκη να θέσω προς προβληματισμό όσων ηγούνται από τη θέση του αρχηγού κράτους, την σύσταση πολυθεματικών ομάδων άμεσης δράσης ώστε να προκαταλαμβάνουν και να υποστέλλουν πιθανές κρίσης. Διαφάνηκε ότι τέτοιες ομάδες από τα τελευταία γεγονότα δεν υπάρχουν ή δεν λειτουργούν σωστά. Η διαχείριση κρίσης δεν είναι πλέον επαρκής για να ανταποκριθεί στην αντιμετώπιση των  κρίσεων σήμερα.

Η διαφορά μεταξύ της διαχείρισης κρίσης και της στρατηγικής ηγεσίας διαχείρισης  κρίσης είναι ως προς την κατεύθυνση. Η διαχείριση κρίσης αφορά τις ενέργειες προς καταπολέμηση των κρίσεων αφότου έχουν εμφανιστεί. Αντίθετα η στρατηγική ηγεσία διαχείρισης κρίσεων είναι η  δυναμική επιδίωξη στον προγραμματισμό και την πρόληψη όσο το δυνατόν προσεκτικότερα πριν εκδηλωθεί οποιαδήποτε κρίση. Η διαχείριση κρίσης εξετάζει και απομονώνει την υφιστάμενη κρίση, ενώ η στρατηγική ηγεσία διαχείρισης κρίσης εξετάζει τη μεγάλη εικόνα πώς οι μεμονωμένες κρίσεις αλληλεπιδρούν και έχει χαρακτήρα προληπτικό.

Συνεπώς η πιο πάνω ανάλυση καταδεικνύει τη μεγάλη σημασία των στρατηγικών ηγεσιών διαχείρισης κρίσεων. Κράτη και οργανισμοί έχουν υποχρέωση να έχουν χαρτοφυλάκια κρίσεων. Με βάση διαχρονικές έρευνες οι κρίσεις διαχωρίστηκαν σε επτά κατηγορίες ως εξής: οικονομικές, πληροφοριών, φυσικές, ανθρώπινου δυναμικού, φήμης,  ψυχοπαθητικές, και φυσικών καταστροφών. Αναλύοντας την τελευταία κατηγορία κρίσεως, των φυσικών καταστροφών, θα διαπιστώσουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι στην Κύπρο μας και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα πιαστήκαμε στον ύπνο και φανήκαμε ακόμα μια φορά κατώτεροι των γεγονότων. Στην χώρα μας όλο και όλο ένα δάσος έχουμε και παραλίγο να το χάσουμε λόγω μη καταρτισμένων οργανωμένων ομάδων να καταστέλλουν και περαιτέρω να προκαταλαμβάνουν τέτοιες κρίσεις.

Στην Ελλάδα τα λόγια περιττεύουν, διαφάνηκε η κακή οργάνωση, η μη σωστή επικοινωνία, η έλλειψη τεχνικών μέσων και η ολιγωρία των επικεφαλής. Η στρατηγική ηγεσία διαχείρισης κρίσεων πρέπει να αποτελείται από πολυθεματικές ομάδες (cross functional crisis team), όπου οι γνώσεις και η ηγετική τους φυσιογνωμία θα δίνει άμεση αποτελεσματικότητα. Αν πάρουμε τον κρατικό τομέα τέτοιες ομάδες μπορεί να αποτελούνται από τους εκάστοτε αρχηγούς στρατού, αστυνομίας, πυροσβεστικής, έμπειρων συμβούλων  και διακεκριμένων ατόμων σε θέματα χάραξης και εκτέλεσης στρατηγικής. Κράτη και οργανισμοί επιβιώνουν και αναπτύσσονται ανάλογα με το πόσο καλή προετοιμασία έκαναν ως προς τον προγραμματισμό και διαχείριση του χαρτοφυλακίου κρίσεων.  


Σημείωση: παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2011 στον Φιλελεύθερο. Τα συμπεράσματα ανήκουν σε εσάς τους πολίτες αυτής της χώρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου