Ελληνικό Δημόσιο Χρέος και Λήψη Στρατηγικών Αποφάσεων

Σκοπός της συγγραφής αυτού του άρθρου είναι να προσδώσει φως στην οικονομική πτυχή του Δημόσιου Χρέους της Ελλάδος. Συνεπώς θα ξεκινήσω την συγγραφή αυτού του άρθρου με την χαρακτηριστική φράση «οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια» γιατί δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανένα ως προς την ορθότητα των. Το ύψος του Δημόσιου Χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης στις 31/12/2012 ανήρχετο στο δυσθεώρητο ποσό των €305,5 δισεκατομμυρίων σε αντίθεση στις 31/03/2015 όπου το Δημόσιο Χρέος ανήλθε στο ποσό των  €312,7 δισεκατομμυρίων, δηλαδή παρουσιάστηκε αύξηση της τάξης του 2,35% ή €7,2δις. Σημειώνουμε ότι τον Φεβρουάριο του 2012 υπήρξε το κούρεμα του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους (PSI) κατά €137,9 δις.

Οι δείκτες του Δημόσιου Χρέους (ΔΧ) αντιπαρατίθενται πάντα ως κριτικό σημείο σε σχέση με το ΑΕΠ. Το 2012 το Δημόσιο Χρέος ανήρχετο στο 157,7% (ΔΧ €305,5 δις – ΑΕΠ €193,7δις). Το 2014 το Δημόσιο Χρέος ανέβηκε στο 170,9% (ΔΧ €312,7 – ΑΕΠ €183,1δις). Συνεπώς το κριτικό σημείο κατάδειξης της αποτελεσματικότητας μείωσης του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους είναι ότι το Σχέδιο Δράσης της Τρόικας απέτυχε παταγωδώς. Δεν απέτυχε μόνο στους αριθμούς αλλά συνέτριψε και το βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού Λαού και Κυπριακού Λαού ταυτόχρονα με το κούρεμα των Ελληνικών Ομολόγων. Η αποτυχία δεν κρίνεται με το συναίσθημα αλλά με την αγοραστική δύναμη των πολιτών (purchasing power) όπου αποτελεί έναν από τους βασικούς Πυλώνες Μέτρησης Ανάπτυξης ως ο Δείκτης Ιδιωτικής Κατανάλωσης (Private Consumer Index). Χωρίς την ιδιωτική κατανάλωση τα οποιαδήποτε σχέδια ανάπτυξης είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Απλώς αναφέρουμε ότι με μισθούς της τάξης των €500 ως €800 ευρώ ή οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη εν τη γενέσει της. Δεν είναι τυχαίο όπου οι Αμερικάνικη Κυβέρνηση έριξε τρισεκατομμύρια στην αγορά διαμέσου  του τραπεζικού συστήματος, όπου και υποχρέωσε τις τράπεζες να τα δανείσουν σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά ώστε να κινηθεί η εσωτερική αγορά.  Δεν προχώρησε σε υλοποίηση εξοντωτικής μείωσης δραστικών δαπανών όπου θα σκότωνε την εσωτερική κατανάλωση και ταυτόχρονα την ανάπτυξη.

Με αυτούς τους αριθμούς Δημοσίου Χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, η χώρα είναι καταδικασμένη με αβέβαιο μέλλον. Ήδη είναι στον έβδομο χρόνο ύφεσης. Το 2012 μιλούσαν για πρόβλεψη ανάπτυξης, είμαστε στο 2015 και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει την πολυπόθητη και υγιές ανάπτυξη. Η εικόνα του τι επιχειρήθηκε και καταγράφηκε ως στόχος στους Προϋπολογισμούς 2012-2014 (Πηγή: Κρατικός Προϋπολογισμός 2014, σελίδα 75) καταδεικνύει ότι απότυχε παταγωδώς το κάθε σχέδιο δράσης, γιατί αντί να βελτιωθεί η εικόνα του ΔΧ χειροτέρεψε. Και ένας τελειόφοιτος Λογιστής όταν πραγματοποιήσει χρηματοοικονομική ανάλυση των οικονομικών δεδομένων της Ελλάδος σήμερα θα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει σενάριο υλοποιήσιμο για ανάκαμψη και ανάπτυξη, υλοποίηση σχεδίου αποπληρωμής χρέους, και δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος ικανού να αποπληρώνει τόκους και να δημιουργεί αποθεματικά ικανά για επένδυση και ανάπτυξη όπου αποτελεί το τρίπτυχο σε μίαν υγιές οικονομία. Συνεπώς καταλήγουμε στο συμπέρασμα με βάση την εικόνα του ΔΧ σε διαχρονική πορεία ότι η χώρα από πλευράς οικονομικής ανάλυσης με βάση την παρούσα εικόνα δεν ανακάμπτει με αβέβαιο μέλλον, άρα η απόφαση για την θεραπεία του Ελληνικού δυσθεώρατου χρέους είναι καθαρά Πολιτικής Στρατηγικής.