Το Κύκνειο Άσμα της Κατασκευαστικής Βιομηχανίας

Η κατασκευαστική βιομηχανία αποτελούσε για δεκαετίες έναν από τους τρις πυλώνες της εθνικής οικονομίας μαζί με τον χρηματοοικονομικό τομέα και την τουριστική βιομηχανία. Η δεκαετία της εκτόξευσης ήταν η δεκαετία του 2000 – 2010 όπου και οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας ήταν σε πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς της τάξης του 3% ως 5%. Δυστυχώς τα τραγικά λάθη εκ των έσω σε διαχρονική βάση ακρωτηρίασαν την οικονομία σε συνδυασμό με την επιβολή του εκδικητικού κουρέματος των καταθέσεων από τους «φίλους εταίρους» μας. Τονίζουμε ότι η Διοικητική Επιστήμη σε συνδυασμό με την Λογιστική και Χρηματοοικονομική Επιστήμη παρέχουν όλα τα εφόδια στους έχοντες στρατηγικές θέσεις σε κέντρα λήψης αποφάσεων για να δράσουν προληπτικά και να θεραπεύσουν στην γένεση τους κάθε αρνητική απόκλιση, νοουμένου ότι έχουν επαρκείς γνώσεις και υπηρετούν το εθνικό συμφέρων. Απλώς να αναφέρουμε ότι στην Λογιστική υπάρχει ο οικονομικός όρος «Απόθεμα/ Reserve» όπου οι οργανισμοί/κράτη είναι υπόχρεοι να αποθηκεύουν χρήματα για να αντιμετωπίσουν δύσκολες μελλοντικές καταστάσεις. Εμείς, ακόμα και αυτό το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων των €7δις το σπαταλήσαμε. Αν υπήρχε μόνο αυτό το Ταμείο και όχι το Αποθεματικό το οποίο επιβάλλεται και επιστημονικά, σήμερα δεν θα βιώναμε αυτές τις τραγικές καταστάσεις οι οποίες είναι πρωτόγνωρες και ξεπερνούν ακόμα και τις οικονομικές επιπτώσεις της εισβολής. 

Με τα διαχρονικά λάθη και παραλήψεις καταφέραμε να ακρωτηριάσουμε κάθε πυλώνα ανάπτυξης και προοπτικής. Τον κατασκευαστικό τομέα τον έπνιξαν η γραφειοκρατία, γενικά η μη έγκαιρη έκδοση Τίτλων Ιδιοκτησίας και οι εγκληματικές τρύπες του χαρτογραφημένου συστήματος και περεταίρω του νομοθετικού πλαισίου όπου ένας αγοραστής εξοφλά την οφειλή στον πωλητή/developer και δεν μπορεί να εξασφαλίσει ελεύθερο από υποθήκες Τίτλο ιδιοκτησίας. Αρκετές φορές ήρθε στην αντίληψη μας ότι άτομα καλέστηκαν από τράπεζες να εξοφλήσουν χρέη του developer για να μεταβιβαστή το ακίνητο στον αγοραστή ο οποίος το είχε εξοφλήσει «άκουσον ….. άκουσον». Η συρρίκνωση του κατασκευαστικού τομέα είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ραγδαία αύξηση των ανέργων και μη εξυπηρετούμενων δανείων γιατί ο κατασκευαστικός τομέας απώλεσε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε συνδυασμό με την τραγική συρρίκνωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων.

Δυστυχώς οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και κανένας δεν μπορεί να τους διαψεύσει ή να τους παρερμηνεύσει. Οι αριθμοί καταδεικνύουν την κατάντια αυτού του πυλώνα όπου μέχρι το 2010, παρόλο που η κρίση άρχισε να παρουσιάζεται στην οικονομία από το τέλος του 2008, είχε ικανοποιητικούς ρυθμούς και οφέλη. Δυστυχώς σήμερα αναλύοντας τα στατιστικά δεδομένα τα οποία εξήχθηκαν από την Ιστοσελίδα της Στατιστικής Υπηρεσίας, βλέπομαι την ακρωτηρίαση ενός από τους βασικούς πυλώνες και συγκεκριμένα αναφέρουμε κάποιους βασικούς δείκτες όπως: 1) η συνεισφορά προς το ΑΕΠ το 2010 ανήρχετο στο εξαιρετικό ποσοστό της τάξης του 17% ενώ το 2013 η συνεισφορά μειώθηκε στο 10%, (2) η ακαθάριστη αξία παραγωγής σε τρέχουσες τιμές το 2010 ήτο €3,2δις σε σύγκριση με το 2013 όπου η συνεισφορά μειώθηκε στο €1,8δις δηλαδή μείωση της τάξης του 44%, (3) το 2010 συμπληρώθηκαν Νέες κατοικίες (αριθμός) 13.434 σε σύγκριση με το 2013 όπου ο αριθμός ήταν μόνο 3.833, δηλαδή μείωση της τάξης του 71%, (4) οι Νέες κατασκευές (€εκ.) το 2010 ανήρχοντο σε €2,2δις σε σύγκριση με το 2013 όπου ανήρχοντο σε 1,2δις, δηλαδή μείωση της τάξης του 46%, (5) ο Αριθμός οικιστικών μονάδων το 2010 ανήρχετο σε 14.312 σε σύγκριση με το 2013 όπου ανήρχετο μόνο σε 4.141, δηλαδή μείωση της τάξης του 80%.

Η πιο πάνω καταθλιπτική εικόνα για να αναστραφεί και να βελτιωθεί χρειάζεται χάραξη στρατηγικού πλάνου με ξεκάθαρους στόχους προς επίτευξη, τόσο μεσοπρόθεσμους όσο και μακροπρόθεσμους. Οι εξαγγελίες του Προέδρου Αναστασιάδη πρόσφατα ότι θα τροχειοδρομηθούν σημαντικά έργα σε όλες τις πόλεις είναι μία θετική υπόσχεση όπου πρέπει να τροχειοδρομηθεί άμεσα και όχι να μείνει στα συρτάρια ως υπόσχεση. Συνεπώς, χρειάζεται να δημοσιευθεί λίστα με όλα τα έργα και ο χρόνος εξαγγελίας προσφορών και υλοποίησης των γιατί από την Θεωρία στην Πράξη είναι μια τεράστια απόσταση. Αν υπάρξει έστω και μια βιώσιμη λύση στο Εθνικό μας πρόβλημα τότε σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες άμεσα διαφορετικά το μέλλον μας θα είναι δύσκολο και δύσβατο γιατί το 60% των μη εξυπηρετούμενων δανείων και οι 80,000 – 100,000 άνεργοι, αποτελούν μακροχρόνια και δυσεπίλυτα προβλήματα.