Πολλά έχουν γραφεί για το θέμα της Οικονομίας και Ανάπτυξης. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε με απλή γλώσσα το λόγο γιατί «Η Οικονομία και Ανάπτυξη είναι αδιαχώρητα Συστατικά». Η Οικονομία για να αναπτυχθεί τουλάχιστον με ελάχιστους ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης χρειάζεται να κυμαίνεται στο 1,5% - 2,5%. Πέραν του 3% μιλούμε για καλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η Οικονομία για να βρίσκεται σε υγιές τροχιά πρέπει να περιβάλλεται από τον μανδύα της Ανάπτυξης, γι’ αυτό χρησιμοποιείται η Ανάπτυξη ως προωθητήρας για την Οικονομία.
Η Ανάπτυξη επιτυγχάνεται μέσω πολλών καναλιών. Δεν είναι αόριστη έννοια γι’ αυτό υπάρχουν διάφορες στρατηγικές μέθοδοι υλοποίησης. Η Διοικητική Επιστήμη έχει καθορίσει διαμέσου δεκαετιών έρευνας στον πραγματικό κόσμο της Οικονομίας τις ανάλογες στρατηγικές ανάπτυξης (strategies for growth). Δύο από τις πιο δημοφιλής στρατηγικές ανάπτυξης είναι η επεκτατική στρατηγική (expansion strategy) και η στρατηγική διαφοροποίησης/διασκόρπισης ρίσκου (diversification strategy). Και τα δύο μοντέλα στρατηγικών Ανάπτυξης έχουν εφαρμογή και σε Εταιρικό επίπεδο και σε Κρατικό επίπεδο. Στην συγκριμένη αρθρογραφία θα στοχεύσουμε να καταδείξουμε την Ανάπτυξη σε Κρατικό επίπεδο.
Η επεκτατική στρατηγική (expansion strategy) αναφέρεται στην στρατηγική ανάπτυξη προς εξεύρεση νέων αγορών (Markets), νέου πελατολογίου, δηλαδή προσέλκυση νέων αγοραστών και επενδυτών. Όμως για να χαρτογραφηθούν τα πιο πάνω χρειάζεται να κινηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός συλλογής πληροφοριών, παραγωγής γνώσης και προπάντων να υπάρχει κριτική σκέψη. Επιπρόσθετα χρειάζεται η σύσταση πολυθεματικής ομάδας με άτομα άρτια καταρτισμένα να μελετούν και να αναλύουν συνεχώς το παγκόσμιο περιβάλλον. Στην δική μας περίπτωση ως Κύπρος, τι έχουμε να επιδείξουμε ως στρατηγική εφαρμογή? Οι παγκόσμιες χρηματαγορές μας απέκλισαν, το επιτόκιο δανεισμού του Κράτους είναι απαγορευτικό στο 13-14%, νέοι επενδυτές δεν υπάρχουν – ουδεμία επένδυση έγινε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όπου φτάσαμε συνεχώς να δανειζόμαστε και θα έρθει η ώρα που θα πάθουμε χειρότερα από την Ελλάδα. Γιατί όταν δανείζεσαι συνεπάγεται ότι δημιουργείς μόνο χρέη και όταν έρθει η ώρα της αποπληρωμής όπου θα είσαι στραγγαλισμένος και αυτοεγκλωβισμένος από παντού θα αναγκαστείς να υπογράψεις το οποιονδήποτε μνημόνιο σου φέρουν χωρίς να έχεις την δύναμη της διαπραγμάτευσης.
Ως χώρα επιβάλλεται να στοχεύσουμε με καθαρό Όραμα, Αποστολή και Στρηγική το τι θέλουμε. Ως παράδειγμα ας παραθέσουμε το εξής σενάριο: επεκτατική στρατηγική θα ήταν η προσέλκυση και εμπλουτισμός του τουριστικού ρεύματος από 1,8εκ. τουρίστες σε 2,2εκ τουρίστες. Καλό είναι να γράφετε στο χαρτί, στην πράξη όμως υλοποιείται? Πως μπορούμε να πετύχουμε τέτοια ανάπτυξη? Μπορούμε να πετύχουμε διαμέσου δημιουργίας θεματικών Πάρκων, ανάπτυξης Μαρίνων, αναβάθμισης Λιμανιών, Γηπέδων Γκολφ, Καζίνο και συνεχής επιμόρφωσης όλων των εμπλεκομένων στο τουριστικό προϊόν. Τα πιο πάνω έργα υποδομής μπορούν να εκτελεστούν δια της μεθόδου B.O.T., όμως και ο επιχειρηματίας ο οποίος θα επενδύσει χρειάζεται κάποια κίνητρα τα οποία επιβάλλεται να δοθούν. Παράδειγμα η δημιουργία των νέων αεροδρομίων, όπου οι Γάλλοι αποκόμισαν σημαντικά οφέλη για να επενδύσουν €650εκ. όπου και από την πλευρά του κράτους κερδήθηκαν πολλαπλάσια και διαχρονικά οφέλη.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοί τουρίστες θα χρησιμοποιούν τα πάνω ώστε να αφήσουν στην χώρα ως εισόδημα εκατοντάδες εκατομμύρια ως εισροή συναλλάγματος (cash inflow). Πριν προχωρήσουμε στην δημιουργία των πάνω εγκαταστάσεων θα πρέπει να στοχεύσουμε σε συγκεκριμένη μάζα τουριστών. Συνεπώς πρέπει να μελετήσουμε την οικονομική κατάσταση των ευρωπαίων και άλλων χωρών, όπως ρυθμός ανάπτυξης, ανεργία, πλεονάσματα, το κατά-κεφαλή εισόδημα, τις προτιμήσεις των ευρωπαίων και οποιονδήποτε άλλων πιθανών τουριστών, και αν υπάρχει εύκολη και συμφέρουσα οικονομική πρόσβαση στην Κύπρο. Ο λόγος που αναφέρουμε τις πιο πάνω στοχεύσεις είναι για να χαραχτεί και αναπτυχθεί το σχέδιο δράσης. Γιατί αν δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο δράσης αποτελεσματικής προσέλκυσης τουριστών τότε οι εγκαταστάσεις θα μας μείνουν όπως έμειναν αναξιοποίητα και τα αξίας δισεκατομμυρίων έργων στην Ελλάδα Ολυμπιακά Έργα.
Στην στρατηγική διαφοροποίησης/διασκορπισμού ρίσκου (diversification strategy), από σκοπιά στρατηγικού Μάρκετινγκ, επιβάλλεται η πλήρης ανάλυση της συνεισφοράς όλων των τομέων στο ΑΕΠ. Δεν είναι στρατηγικά ωφέλιμο να εξαρτόμαστε από ένα οι δύο τομείς, γιατί τυχών κατάρρευση του ενός θα δημιουργήσει μεγάλες στρεβλώσεις και προβλήματα στην Οικονομία. Η Κύπρος είχε τρία πολύ δυνατά Brands/Portfolios – Κατασκευές, Τουρισμό και Χρηματοπιστωτικό σύστημα – όπου με ανεπαρκείς και λανθασμένες διαχρονικές στρατηγικές κατάφερε να συρρικνώσει τις κατασκευές και τουρισμό και επιπρόσθετα κατάφερε να απειλείται και η κορωνίδα της Οικονομίας που είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η Ανάπτυξη των πιο πάνω τριών δυνατών Brands θα έδινε τρομερή ώθηση στην Οικονομία με όλα τα συνεπακόλουθα ωφέλει, όπως νέες θέσεις εργασίας, ρυθμό ανάπτυξης, εισροή ξένων κεφαλαίων όπου θα ενδυνάμωνε και το τραπεζικό σύστημα και τέλος θα άνοιγε και την πόρτα της χώρας προς τις διεθνής Αγορές (Markets) με την παράλληλη ορθολογιστική διαχείριση των δημοσιονομικών οικονομικών.
Τελειώνοντας την συγγραφή αυτού του άρθρου τονίζουμε την επιτακτική ίδρυση και ανάπτυξη Ινστιτούτων Έρευνας σε θέματα Οικονομίας και Διοίκησης/Μάνατζμεντ μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, όπου η αποστολή των θα είναι η παραγωγή νέας γνώσης και περαιτέρω καινοτομικής γνώσης. Γιατί χωρίς καινοτομία δεν μπορεί να υπάρξει ο ανάλογος ρυθμός ανάπτυξης. Σε τελική ανάλυση μπορεί να παραχθεί στρατηγική ανάπτυξης χωρίς το κράτος να βγάλει ένα Σεντ από τα ταμεία του. Χρειάζεται όμως επιστήμονες οραματιστές και άτομα από τον κόσμο της Διοικητικής Επιστήμης γιατί από την θεωρεία στην Πράξη είναι μια τεράστια απόσταση. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν υπάρχει Στόχευση, Στρατηγική, Σχέδιο Δράσης και πάνω από όλα κατάλληλη Κουλτούρα για το καλό της Κοινωνίας των Πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου