ΓΕΣΥ

Είναι πασιφανές ότι έχουν γραφεί και ειπωθεί πάρα πολλά για την οργάνωση και υλοποίηση του Γενικού Σχεδίου Υγείας (ΓΕΣΥ). Ήρθαν εμπειρογνώμονες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, παραδόθηκαν μελέτες, διορίσθηκαν διοικητικά συμβούλια, εκπαιδεύτηκε προσωπικό, αγοράστηκε εξοπλισμός και πολλά άλλα. Συνεπώς για να υλοποιηθούν τα πιο πάνω συνεπάγεται κόστος δεκάδων αν όχι εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

 Τα εκατομμύρια για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ είναι από την τζέπη και το υστέρημα του Κύπριου φορολογούμενου. Είναι πολλά τα κριτικά ερωτήματα και οι ευθύνες γι’ αυτούς που βρίσκονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων και εννοώ εκάστοτε κυβερνώντες και βουλή (εκτελεστική και νομοθετική εξουσία) ως πιο κάτω: (1) αν υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο εκτέλεσης και υλοποίησης του ΓΕΣΥ είναι ευθύνη του υπουργού Υγείας να το δημοσιεύσει, (2) αν δεν υπάρχει, προς τι τότε όλη αυτή η κοροϊδία και διασπάθιση τόσον εκατομμυρίων στην «μαύρη τρύπα», (3) για να εγκρίνει η βουλή τον προϋπολογισμό του ΓΕΣΥ συνεπάγεται λογικά ότι έχει εμπεριστατωμένη μελέτη για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης του ΓΕΣΥ, (4) εφόσον υπάρχει τόση τρομερή καθυστέρηση στην υλοποίηση του γιατί ψηφίζονται τα κονδύλια των εκατομμυρίων ευρώ, (5) ποιος είναι υπόλογος για την διασπάθιση εκατομμυρίων ευρώ.

Όλα τα πιο πάνω, δηλαδή ο τρόπος και ο σκοπός που λαμβάνονται αποφάσεις υποδηλούν και την κουλτούρα ενός λαού. Δυστυχώς στην χώρα μας είμαστε σε κάποια θέματα χωρίς καμία υπερβολή στον πάτο. Δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας γιατί όλα περιστρέφονται γύρω από μικροπολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Για να αλλάξει η παρούσα κατάσταση της σάπιας κουλτούρας μας χρειάζονται τρομερές προσπάθειες επιμόρφωσης, οργάνωσης, εκτέλεσης, επιλογής των κατάλληλων εκπαιδευτών όπου η αρχή της αλλαγής ξεκινά από το σπίτι και το σχολείο. Γιατί αυτό θα το πετύχουμε όταν ο πολίτης αυτής της χώρας θα αγαπά την πατρίδα του πρώτα και μετά θα βάζει το προσωπικό συμφέρον.

 Τρανταχτό παράδειγμα η φυγοστρατία.  Απλώς να αναφέρω ένα παράδειγμα για να τεκμηριωθούν τα πιο πάνω προαναφερθέντα: στην Αμερική για να καταπολεμηθεί η απάτη από μεγάλα διευθυντικά στελέχη διαμέσου ενός προγράμματος σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα εισήγαγαν στο σχολείο μάθημα για την αξία του χρήματος, την απάτη, τις συνέπειες της απάτης και τις βασικές αρχές του ηθικού μάνατζμεντ. Τελειώνοντας να αναφέρω ότι στην χώρα μας δεν μάθαμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας. Όταν μάθουμε να τα διεκδικούμε τότε θα έχουμε και τον κατάλληλο σεβασμό από όλους.